Buzz

Organisaties zijn noodgedwongen gaan werken op afstand. Dat is een proces van doen, evalueren en aanpassen om tot een situatie te komen waarin samenwerken via beeldbellen effectief wordt. Ook zijn er organisaties die dat al jarenlang doen. Zodoende heb ik de afgelopen 8 jaar samengewerkt op afstand in een Agile team. Daarnaast zat het grootste deel van de stakeholders ook op afstand in allerlei plaatsen in de wereld. Wat voor anderen een grote omslag was, is voor mij dagelijkse praktijk. Dus vroeg ik me af: Is het nu echt zo lastig om die transitie te maken naar samenwerken op afstand in een Agile team?

Lig je ingesmeerd in de zon aan het meer in Zürich op dag twee van een korte vakantie. Het is veel te warm om er een actieve dag van te maken, dus zoeken we verkoeling op bij het water. Insmeren is hoognodig, want het zwemlijf had nog nauwelijks zon gezien vanwege de terughoudendheid in zomeractiviteiten in de afgelopen maanden.

Honderdduizenden zijn inmiddels gecertificeerd in een Agile framework, waarvan het grootste deel in Scrum. We selecteren uit de Product Backlog, we Sprinten ons een ongeluk en we Timeboxen wat af. We kunnen de serie aan review-loops wel dromen. In de ‘scaled’ varianten wordt het nog eens uitgebreid naar meerdere niveaus. Het hangt samen van Agile rituelen waar we ons allemaal strikt aan houden. We zijn met z’n allen Agile gebrainwasht! We gaan ervan uit dat de resultaten vanzelf komen omdat we werken volgens het Agile boekje, want we zijn gecertificeerd. Ik ben van mening dat het behalen van succes met Agile werken grotendeels afhankelijk is van leiderschap. Pas met commitment en aandacht van management kunnen deze rituelen het succes van Agile werken verzilveren.